een soort van verslagenheid ? en dan het schuld gevoel hoe kan mij dit overkomen ? concentratie problemen ? en dan in mijn geval ook nog vaak zo'n oud fotoboek dat steeds weer opengaat op een andere herinering van vroeger . ik herken het wel heb geen oplossing , het komt en het gaat zolang je naasten er begrip voor hebben en je steunen komt het vast wel goed .
Sort: Trending
Ja dat is ook zo en dat doen ze wel, ze hebben er zelf soms ook last van. En dat is niet zo abnormaal natuurlijk. Voor mij is het een schuldgevoel van het overleefd te hebben en de ander te zien gaan, voor het gezin is het een herinnering en angst aan wat had kunnen gebeuren. Ieder huisje zijn kruisje denk ik